Terwijl het Claes Claesz. Hofje in uitvoering was, opperde de secretaris van Diogenes, mr. J. Oranje, een nieuw idee, namelijk om voor panden, waarvan de restauratie voor de Diogenes-gegadigden te hoge huren zou opleveren, particuliere mede-eigenaren te zoeken. Hiervoor was een aparte stichting nodig, die vanwege de verwantschap met Diogenes de naam Aristoteles kreeg.
Aristoteles liet haar eigendommen splitsen, juridisch eigenares bleef de stichting die de restauratie uitvoerde en de subsidies incasseerde, economische eigenaren de ‘deelnemers’ die zodoende een deel van de kosten op hun belastbaar inkomen in mindering mochten brengen. Het systeem werkte uitstekend. Toen Aristoteles haar eerste jubileum vierde, waren op deze manier 18 panden hersteld, grotendeels van Diogenes afkomstig, samen met 35 woningen. In 1980 had deze stichting 51 bouwvallige panden gerestaureerd. Daarna stagneerde de activiteit: de subsidies verminderden, de rentestand was ongekend hoog en de fiscale aftrek stuitte op bezwaren.

Gerestaureerd dor de St. Aristoteles in 1970/72.